Hafalan Surat Al-Muthoffifin M

Muthoffifin Suresi'nin Ümmi Metodu ile ezberlenmesine yardım

Muthaffifin Suresi 1-36 Arapça, Latince ve Anlamının okunması. Bu, 36 ayetten oluşan 83. suredir, bu suresi 30. bölümde bulunan Makkiyah suresine aittir.

Bu mektup Mekke'de göçten önce gelen son mektuptur.

Muthaffifin Suresi (Arapça: الْمُطَفِّفينَ, Al-Muthaffifin, Hile) Kur'an'ın vahiy sırasına göre El Yazmaları'nın kompozisyonuna ve 86. surata dayanan 83. suredir. Bu sureye El-Muthaffifin adı verilir, çünkü bu kelime surenin başında kullanılmıştır. İçerik açısından Al-Mufasshalat suratlarından biridir. Bu surenin birinci ve üçüncü ayetlerinde fıkıh hilesi ve ölçeklerin düşürülmesi ve birçok insanın yasaklanmış ve büyük bir günah olarak dahil edilmiş işlemlerde haklarını ihlal ettiği kanunu ile ilgilidir.

Bu Sureye, Al-Tathfif Suresi de denir çünkü Al-Muthaffifin kelimesinin bir türevidir. Muthaffifin, yapanın kelimesi ve muthaffif kelimesinin çoğul halidir. Tiff kelimesi thaf kelimesinden alınmıştır.

Bu surenin birinci ve üçüncü ayetlerinde fıkıh hilesi ve ölçeklerin düşürülmesi ve birçok insanın yasaklanmış ve büyük bir günah olarak dahil edilmiş işlemlerde haklarını ihlal ettiği kanunu ile ilgilidir. Bu surede ayrıca Kıyamet Günü ve bundan böyle Kıyamet Günü koşulları da açıklanmaktadır. Buna ek olarak, abrar ve mukarribin grupları ile fujjar ve mujrimin olmak üzere iki grup tanıtarak bu surah, bu dünyadaki inançların alaycılığına inanmamalarını ifade eder. Aksine, ahirette, müminler kâfirlerle alay ederler. [1]

İlk ayetten türetilmiştir; Wayl-ul-lil mutaffifin.

Bu Surenin 36 ayeti vardır ve Kuran'da 587 ila 589.

Bu Surenin teması ahirettir. İlk altı ayette insanlar ticari ilişkilerinde yaygın olan kötü uygulama görevine alındı. Vadelerini başkalarından almak zorunda kaldıklarında, bunun tam olarak verilmesi istenir, ancak başkaları için ölçmek veya tartmak zorunda kaldıklarında, vadesinden daha az verirlerdi. Bu kötülüğü toplumda yaygın olan sayısız kötülükten bir örnek olarak almak, bunun ahiretin dikkatinin kaçınılmaz bir sonucu olduğu söylenir. İnsanlar bir gün Tanrı'nın önünde görünmeleri gerektiğini ve dünyada yaptıkları her bir eylemi açıklayamadıklarını farketmedikçe, günlük işlerinde dindarlığı ve doğruluğu benimsemeleri mümkün değildi. Bir kişi "dürüstlük en iyi politikadır" açısından daha az önemli olan ilişkilerinde dürüstlük uygulasa bile, sahtekârlığın "en iyi politika" gibi göründüğü durumlarda asla dürüstlük uygulamaz. İnsan ancak Tanrı'dan korkup Ahirete içtenlikle inandığında gerçek ve kalıcı dürüstlük geliştirebilir, o zaman dürüstlüğü sadece "bir politika" olarak değil, "bir görev" ve yükümlülük olarak kabul eder ve onun içinde ya da başka türlü , dünyada yararlı veya yararsız olmasına bağlı olmayacaktı.

Böylece ahlâk ve ahiret doktrini arasındaki ilişkiyi etkili ve etkileyici bir şekilde, vv. 7-17, söylendi: Kötülerin eylemleri zaten suçluların kara listesine kaydediliyor ve ahirette mutlak harabe ile buluşacaklar. Sonra vv. 18-28'de erdemli olanın en iyi ucu tanımlanmış ve tapularının Tanrı'ya en yakın melekler olarak atanan yüce insanlar listesine kaydedildiği ortaya konmuştur.

Sonuç olarak, inananlar teselli edildi ve kâfirler, sanki şöyle demişler: "Bugün inananları rezil eden ve aşağılayan insanlar, Kıyamet Günü'nde, ve bu inananlar kaderlerini gördüklerinde kendilerini rahat hissedeceklerdir. "

Muthoffifin Suresi'nin ezberlenmesi Ummi yöntemini murottal ses olarak kullanır