শ্রীমদ্ভাগবদ্গীতা

Bhagavadgita veya Gita - Hintli kutsal yazılar

Bhagvadgita (Tanrı'nın şarkısı) veya Shrimadbhagvadgita veya Geeta, 700 ciltlik bir Hindu kitabıdır. Eski Sanskrit epik Mahabharata'nın bir parçasıdır. Gita ayrı bir kutsal kitap veya ayrı bir Upanishad statüsü kazanıyor olmasına rağmen. Hindular, Geeta'yı Tanrı'nın maskotu olarak görür. Hinduizm, felsefe ve edebiyat tarihinde, Gita özel bir yere sahiptir.

Geeta Krishna ve Pundab Rajkumar Arjuna'nın İçeriği Kurukşetra savaşından hemen önce, Arjuna düşmanından hemen önce arkadaşını, arkadaşını ve öğretmenini görerek kafası karışmıştı. Bu sırada Krishna ona Kshatriya savaşçılarının dinini hatırlattı ve çeşitli Yoga ve Vedantik felsefelerini açıkladı ve onu savaşa gitmeye teşvik etti. Bu nedenle, Gita kısa bir Hindu teolojisi dersi ve Hindular'ın hayatı için pratik bir rehber olarak adlandırılır. Yoganın yorumlanması sırasında, Krishna “Tanrı'nın kendisi” şeklini açıkladı ve Arjun'u dünya görüşü ile kutsadı. Gita'yı doğrudan Arjuna olmadan Krishna'nın yüzünden duymuş olan Sanjay, savaş olaylarını ve Kurukşetra'nın savaş olaylarını gören Kathokhetra'nın oğlu Baromi'nin ve Arjun'un arabası başında oturuyordu) açıklamak için Vedasbas'tan canlı bir görünüm aldı.

Bhagwadgita'nın bileşimi hakkında birçok görüş var. Tarihçiler bu kitabın, MÖ 5. yüzyıldan 5. yy'a kadar kitabın kompozisyonu şeklinde olabileceğini tahmin ediyorlar.