كتاب التواضع لابن ابي الدنيا

📖 İbn Ebu'd-Dünya'nın Alçakgönüllülük ve Uyuşukluk Kitabı 📖

📖 İbn Ebu'd-Dünya'nın Alçakgönüllülük ve Uyuşukluk Kitabı 📖

Ebubekir bin Abdullah bin Muhammed bin Ubeyd bin Süfyan bin Kays el-Bağdadi, İbn Ebu'd-Dünya olarak da bilinir.

İnternet olmadan kitap ve hikayeler için en iyi uygulamayla İbn Abi Al-Dunya'nın "Alçakgönüllülük ve Uyuşukluk" kitabını okumanın tadını çıkarın

Tevazu bizi Cenab-ı Hakk'a yaklaştıran davranışlardan biri olup, efendimiz ve sevgilimiz Muhammed (s.a.v.)'in vasıflarından biridir.

Tevazu, şerefli sahabelerin özelliğidir; zira onlar alçakgönüllü, güler yüzlü ve iyi huyludur.

Tevazu, asil ve cömert bir insan tabiatıdır, çünkü mütevazi insan, yaptığı ve başardığı her şeyi basit gören, kendisinden daha iyi ve kendisinden daha üstün bir makamın bulunabileceğini gören kişidir.Böylece erdemli bir konuma sahip olur. Erdemli ahlakı ve asil tevazusu sayesinde etrafındaki insanlar arasında statüsü yükselecek, ayrıca bu samimi tevazu, yorulmadan çabalamaya devam edeceği için kişinin kendisi üzerinde de olumlu bir etki yaratacaktır. daha çok başarılar elde etmek, daha üst seviyelere ulaşmak için çok çalışmak, bunun nedeni ise elde ettiği başarıyı zirve, tek ve en iyi olarak görmemesi, aksine kendini hep eksik hissetmesi ve kendini hep eksik hissetmesidir. Daha fazlasını sunabilir.Bu, alçakgönüllü kişiye ve çevresindeki topluma da fayda sağlayan güzel bir tevazu etkisidir.

Kendini küçültmeden alçakgönüllü olana ne mutlu

74 - Yahya bin Eyyub bize anlattı, İsmail bin Cafer bize anlattı, o bana dedi ki ⦗97⦘ Al-Alaa bin Abdul Rahman, babasından, Ebu Hureyre'den, Resulullah (sav)'den rivayetle şöyle dedi: Ona selâmet ver, buyurdu ki: "Sadaka malı azaltmaz ve Cenab-ı Hakk bir kulunu bağışlamakla artırmaz." İzzetten başka bir şey değildir ve Cenâb-ı Hakk'ın onu yüceltmesi dışında hiçbir kulu alçakgönüllü olamaz."

Ebubekir Sıddık'ın tevazusu Allah ondan razı olsun

Habib bin Abdul Rahman'dan, teyzesi Anisa'dan rivayetle şöyle dedi: (Mahallemin hizmetçileri koyunlarını Ebu Bekir Sıddık'a götürürlerdi, o da onlara şöyle derdi: Sizin için süt sağmamı ister misiniz? Halep İbn Afaf?) Ra?) [3] Bu onun son derece tevazulu bir halidir, Allah ondan razı olsun, ta ki Müslümanların halifesi olarak atandığı zaman mahalle kadınlarından bazılarının ona şöyle dedikleri söyleninceye kadar: Artık bizim için süt sağmayın, o da bunu duydu ve bu durumda kalacağına dair onlara yemin etti ve Rab'den bu durumu onlar için değiştirmemesini istedi.[4] Bu yüzden, tevazu karakterinden sonra da tevazu karakterini terk etmedi. halifelik, Allah'ı değer ve prensiplerde sabit kalmaya çağırıyor.

El-Hafız İbn Katheer -Allah ona merhamet etsin- Al-Bidayah ve Al-Nihayah'da onun hakkında şunları söyledi: “Cips ve diğer şeylerle ilgili birçok yararlı, popüler ve ünlü kitabıyla ünlüdür.

Tevazu, gerçek bir büyüklükden geliyorsa ne kadar büyüktür? Alçakgönüllülük, Faruk'u karakterize eden asil ahlaklardan biridir ve onun başkalarına olan sevgisi ona miras kalmıştır. Mütevazı kul, insanların kendisine ikramda bulunmayı sevmesini, onunla oturmak istemesini, onunla tanışmak istemesini, sözleriyle rahat etmesini, kendisini hizmete adamasını sağlar. Tevazu, kim olursa olsun hakkı kabul etmek, kanatlarını indirip yumuşak davranmak, kendini başkalarından üstün görmemektir. Şairin sözü ne güzel: Alçakgönüllü ol, su tabakaları üzerinde ince iken bakana görünen yıldız gibi ol ve kendi kendine yeryüzünün katmanlarına yükselen duman gibi olma *** Şafii -Allah ona rahmet etsin- şöyle demiştir: "Tevazu şerefli insanların bir özelliğidir, kibir ise alçaklığın bir özelliğidir." Ve diyor ki: "İnsanların en faziletlisi, Kıymetini görmeyenler, en faziletli insanlar ise faziletlerini görmeyenlerdir.”[1] Ömer bin Hattab insanlara hakkını verir: Ve el-Muttaki el-Hindi'nin (Kenz el-Ummal, Bölüm 1 - Sayfa 5) Şerhabil bin Müslim Al'den rivayet ettiği gibi, bu rivayeti kalbimizle dinleyelim. -Hawlani, Esved bin Kays bin Zü'l-Khimar'ın Yemen hakkında kehanet ettiğini, bunun üzerine Ebu Müslim el-Havlani'ye haber gönderip ona gelip şöyle dediğini söyledi: "Şahitlik ediyor musun? Benim Allah'ın Resulü olduğuma mı?" Dedi ki: Duymuyorum. Şöyle dedi: Muhammed'in Allah'ın elçisi olduğuna şahitlik ediyor musun? Evet dedi. Bunun üzerine büyük bir ateş yakılmasını emretti, sonra Ebu Müslim'i ateşe attı ama bu ona zarar vermedi. Esved bin Kays'a şöyle denildi: Eğer bundan vazgeçmezsen sana uyanlar seni bozarlar. Bunun üzerine ona gitmesini emretti, Medine'ye geldi, Resûlullah vefat etmişti ve yerine Ebû Bekir'i halife olarak tayin etti, devesini mescidin kapısında durdurdu ve bir direğin başında namaz kılmak için içeri girdi. İbni Hattab onu görünce ayağa kalktı ve şöyle dedi: Bu adam kimdir? Dedi ki: Yemen halkından. Dedi ki: Yalancı tarafından yakılan ne yaptı? (Muhtab'da şunu eklemiştir: Ateşle) Dedi ki: Bu, Abdullah bin Sevb'dir. Dedi ki: Ben de seni Allah adına çağırdım, sen o musun? Dedi ki: Aman Tanrım, evet. Ömer onu kucakladı ve ağladı, sonra onu alıp Ebu Bekir Sıddık'la arasına oturttu ve şöyle dedi: Muhammed ümmetinden bana, Muhammed'in ümmeti arasında işlenen birini göstermedikçe beni öldürmeyen Allah'a hamd olsun. İbrahim'e ve Halil Rahman'a yapıldığı gibi ona da ateş zarar vermedi.