ГУЛЧИНИ ҒАЗАЛ.ФаридуддинАттор

ГУЛЧИНИ ҒАЗАЛ.Фаридуддини Аттор

аҳон аз боди наврўзӣ ҷавон шуд,

Зиҳӣ зебо, ки ин соат ҷаҳон шуд.

Шамоли субҳдам мушкиннафас гашт,

Сабои гарми ў анбарфишон шуд.

Ту гўйи оби хизру оби кавсар,

Зи ҳар сўйи чаман ҷўе равон шуд.

Чу гул дар маҳд омад, булбули маст,

Ба пеши маҳди гул наъразанон шуд.

Куҷоӣ, соқиё, дардеҳ шаробе,

Ки умрам рафту дил хун гашту ҷон шуд.

Қафас бишкан, каз ин доми гулўгир,

Агар хоҳӣ шудан, акнун тавон шуд.

Чи мегўйи, ба нақди айш хуш бош,

Чи мегўйи, ки ин як рафту он шуд.

Яқин медон, ки чун вақт андар ояд,

Туро ҳам мебибояд аз миён шуд.

Чу боз афтоди аз раҳ, раҳ зи сар гир,

Ки ҳамраҳ дур рафту корвон шуд.

Балои ногаҳон андар пайи мост,

Дили Аттор аз ин ғам нотавон шуд.