Сураи Мулк

تفسيري سوراي ملك

Тафсири Сураи Мулк

СУРАИ МУЛК

67-ум сураи Қуръон буда, дар Макка нозил шуда, аз 30 оят иборат аст.

Ин сураест ки ақидаро муолиҷа мекунад. Сураи “Мулк” се мақсади асосиро дар бар мегирад. Якум исботи бо азамат будани Аллоҳтаъоло ва қудраташ ба зинда гардонидан ва миронидан, дуюм барпо кардани бурҳонҳо ва далелҳо бар ваҳдонияти Раббилоламин, севум баёни оқибати кори онҳое, ки боз аз нав зинда гардониданро дурӯғ мепиндоштанд.

Дар аввали сураи мазкур омадааст, ки ҳамаи мулку ҳукмдорӣ дар тасарруфи Ӯ таъолост. Яъне Аллоҳтаъоло тасарруфи ҷамии махлуқотро чи дар Замин ва чи дар осмонҳо комилан дар тасарруфи худ дорад, ҳамаи ашё ба фармони Ӯст. Ӯ ҳама ашёро аз адам (нестӣ) пайдо карда, баъзеро соҳиби ҷон кардааст. Онҳоро мемиронад ва боз аз нав дар қиёмат зинда мегардонад.

Баъдан дар бораи офаридани ҳафт табақаи осмон ва зинат додани онҳо ба ситораҳои дурахшанда, ки ба қудрату тавоноии Аллоҳтаъоло далолат мекунанд ишора шудааст.